Technologia LOHC (Liquid Organic Hydrogen Carrier) to nowoczesna metoda transportu wodoru poprzez rozpuszczanie go w oleju roślinnym. Pozwala to uniknąć zarówno stosowania kriogenicznych cystern, jak i transportu wodoru pod wysokim ciśnieniem. Transport wodoru jest w ten sposób znacznie tańszy, bezpieczniejszy i łatwiejszy do wdrożenia w istniejącej infrastrukturze logistycznej. Technologia LOHC może przetransportować duże ilości wodoru w temperaturze otoczenia, zmniejszając straty energii i zmniejszając koszty magazynowania i transportu wodoru w formie gazowej lub ciekłej.

Zastosowanie oleju roślinnego jako nośnika wodoru jest ekologiczne i w pełni zgodne z koncepcjami gospodarki wodorowej i zrównoważonego rozwoju. Technologia LOHC umożliwia bezproblemowe dostarczanie wodoru do stacji ładowania, przemysłu i magazynów energii, jednocześnie wspierając rozwój zielonej energetyki. LohC to innowacyjna technologia, która pozwala szybko wdrożyć wodór jako przyszłe paliwo, wspierając transformację energetyczną i zmniejszając emisje dwutlenku węgla w sektorach przemysłowych, transportu i energii.

Hydrogenacja (uwodornienie):

Hydrogenacja to proces wiązania wodoru z ciekłym nośnikiem organicznym. W jego trakcie cząsteczki wodoru (H₂), wyprodukowane z wody za pomocą elektrolizy, są chemicznie związane z płynnym związkiem organicznym – bez zmiany jego stanu skupienia.

• Proces zachodzi w reaktorze hydrogenacyjnym pod podwyższonym ciśnieniem i temperaturą, 

• Jest odwracalny – w późniejszym etapie dehydrogenacji możliwe jest uwolnienie czystego H₂, 

• Sam organiczny nośnik po wielokrotnym użyciu może być ponownie naładowany wodorem.

Proces uwodornienia LOHC wymaga katalizatorów, wysokiej temperatury ok. 150–250°C oraz czasu.

• Mała instalacja: 50 kg H2/h

• Średnia instalacja: 100 kg H2/h

• Duża instalacja: 200 kg H2/h

Przechowywanie wodoru i bezpieczeństwo:

Wodór uwodorniony pozwala na długoterminowe i bezpieczne magazynowanie wodoru bez strat pochodzącego z procesów elektrolizy lub z recyklingu odpadów typu RDF (Refuse Derived Fuel).

Łatwość magazynowania:

Wysoka gęstość energii LOHC pozwala na długoterminowe i bezpieczne magazynowanie w gęstości wagowej nośnika wodoru na poziomie 5 do 6% czyniąc go konkurencyjnym wobec innych metod składowania.

Efektywny Transport i dystrybucja:

Wodór związany z nośnikiem LOHC może być transportowany do punktów uwalniania wodoru lub przechowywany w standardowych cysternach lub zbiornikach stosowanych do składowania paliw ciekłych, takich jak ropa naftowa czy benzyna. Magazynowany wodór może być transportowany do miejsc jego późniejszego wykorzystania (np. przemysł, stacje tankowania wodoru). Ponadto technologia LOHC całkowicie eliminuje konieczność inwestowania w kosztowną infrastrukturę do magazynowania wodoru pod wysokim ciśnieniem lub w formie kriogenicznej.

Dehydrogenacja (uwalnianie wodoru):

W procesie dehydrogenacji wodór zostaje odzyskany z nośnika na drodze reakcji chemicznej, w której zmagazynowany wodór uwalnia się w postaci gazowej. Odzyskany wodór może być natychmiast wykorzystany jako paliwo do zasilania ogniw paliwowych, turbin gazowych oraz innych nisko- lub zeroemisyjnych systemów energetycznych, zarówno w zastosowaniach stacjonarnych, jak i mobilnych. Dzięki temu procesowi możliwe jest:

• Bezpieczne i efektywne magazynowanie wodoru w postaci ciekłej, stabilnej chemicznie substancji,

• Transport wodoru na duże odległości bez ryzyka i trudności związanych z przechowywaniem sprężonego lub ciekłego wodoru,

• Elastyczne i szybkie odzyskiwanie wodoru na żądanie w miejscu jego wykorzystania.

Aby odzyskać wodór, nośnik LOHC jest poddawany procesowi dehydrogenacji czyli procesowi uwalniania wodoru z nośnika.

Uwalnianie wodoru z nośnika (dehydrogenacja) jest procesem który wymaga wysokiej temperatury ok. 250–350°C i czasu.

• Małe instalacje: 10 kg H2/h

• Średnie instalacje: 50 kg H2/h

• Duże instalacje: 200 kg H2/h

Ponowne wykorzystanie nośnika:

Po uwolnieniu wodoru z LOHC, nośnik może zostać ponownie uwodorniony w cyklu zamkniętym.